wtorek, 16 kwietnia 2013

[*]

"...Nic niby tu nie zmienione, a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte, a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.
Słychać kroki na schodach, ale to nie te.
...Coś się tu nie zaczyna w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa jak powinno.
Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma."

                                                                      Wisława Szymborska

14 komentarzy:

  1. Przejmujacy wiersz...kogos uporczywie nie ma? sciskam

    OdpowiedzUsuń
  2. cos sie dzieje... a mnie ma... martwie sie

    OdpowiedzUsuń
  3. Niepokojąco... Ściska mocno :*

    OdpowiedzUsuń
  4. Przejmujące słowa...przejmujące oddanie pustki po nieistniejącym a jednak wciąż żywym...

    OdpowiedzUsuń
  5. pisałam ze 4 razy i wszystko wycięłam...
    serce zamiera i słowa uciekają... zupełnie nie wiem do kogo odnieść te słowa ... i martwię się i głowę Twoją przytulam...

    OdpowiedzUsuń
  6. chyba pożegnałaś kogoś bliskiego...smutno...pozdrawiam...

    OdpowiedzUsuń
  7. Umrzeć - tego się nie robi kotu.

    Coś złego się stało... Przytulam :-*

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...