Jesienią góry są najszczersze...

"Po Beskidzie błądzi jesień
Wypłakuje deszczu łzy,

Na zgarbionych plecach niesie
Worek siwej mgły 

Pastelowe cienie kładzie
Zdobiąc rozczochrany las ..."

Wrzesień ruszył z kopyta.

Kolejne dni przelatują jak w kalejdoskopie.

Oprócz lekcji tradycyjnych w szkolnej ławie,

zaliczyłam już z uczniami tygodniowe  

warsztaty przyrodnicze.

I chociaż po głowie kołacze mi się piosenka o Beskidach

to na własnej skórze przekonaliśmy się,

że w Górach Świętokrzyskich

też jesienne mgły i deszczu łzy.

Ale nie zrażała nas niepogoda.

Przy akompaniamencie deszczowej melodii dobyliśmy Łysicę:)

Prowadzili nas dzielni panowie przewodnicy, 
którzy wyjaśniali nam

tajniki poruszania się górskimi szlakami.

I z dużym poświęceniem zwracali naszą uwagę

na bogactwo i piękno otaczającej nas przyrody.

.

Dla wszystkich

niezwykłym przeżyciem była nocna wyprawa do lasu,

w poszukiwaniu sów.

Spotkanie z puszczykiem będziemy długo wspominać:)

Na całe szczęście Góry Świętokrzyskie

ukazały nam również niezapłakane deszczem oblicze.

Z Łysej Góry podziwialiśmy widoki, 

których nie przysłaniała zasłona z mgieł.

 

A wieczorami ...oj działo się działo....

"Płot, nie płot, wieś, nie wieś, biesie nieś!"

  ihihihi

W poniedziałek odstawiamy miotły 

i znowu wracamy w szkolne ławki;)

Przypominam o moim ROCZNICOWYM CANDY.

Kto zostanie obdarowany dowiecie się 21 września.