Hura, hura mam i ja!

Długo przymierzałam się do tej pracy.

Tildowe króliki 

pokochałam od pierwszego wejrzenia 

i od nich zaczęłam

szyciową przygodę z tildowymi stworkami. 

Anioły wszelakie kocham chyba od zawsze

i nie mogę się napatrzeć na Wasze poczynania 

w delikatnej anielskiej materii.

Z masy solnej udało mi się kiedyś popełnić kilka.

Ale gdy na blogach odkryłam szyte anielskie piękności,

zamarzyła mi się taka szyta anielica.

Podejrzewałam, że nie będzie łatwo.

Onieśmielały mnie te Wasze anielice,

dopracowane w najdrobniejszym szczególe.

W końcu zabrałam się do dzieła i...

Uszyć anielski korpusik to jedno,

a wypełnić jego chude wnętrze to drugie.

Teraz już wiem , że wypchać takiego 

anielskiego chudzielca to wielka sztuka.

W trakcie pracy pomyślałam,

że następnego będę szyć na wzór plażowiczki.

Ta przynajmniej ma konkretne wymiary ;)

Z kiecką też nie był lekko.

Uszyłam taką niezdejmowalną i już.

Może ktoś doradzi jak uszyć inną?

A oto tadam.... Anielica Anna.

 Chociaż jest pełna wad jestem z niej dumna.

Z sesją zajęciową też nie było lekko,

bo słonka brak.

Postawiłam ją sobie na komodzie 

i nie mogę się napatrzeć,

jest taka...no taka... prawie idealna ;)