Wakacyjna miłość

 Kto przeżył coś podobnego

wie o czym piszę. 

Wystarczyło jedno spojrzenie.

To było jak grom z jasnego nieba.

Jak to obecnie bywa

poznaliśmy się dzięki mocy internetu.

Objawy były jednoznaczne

motyle w brzuchu, drżące ręce, trudności ze snem.

Najpierw tylko się przyglądałam,

obiektowi moich westchnień.

Pragnienie bliższego poznania było coraz silniejsze.

Zbiegło się to w czasie z moim wyjazdem na wieś.

A tam nie tylko wrony zawracają, ale również internet ;)

Zaświtała mi w głowie prosta idea

Postanowiłam, kilka informacji

zapisać sobie w komputerze, aby wszystko 

na spokojnie przemyśleć.

 I tam z dala  od zgiełku miasta 

w wakacyjnym zakątku,

poznawaliśmy się niespiesznie...

 pętelka po pętelce.

Najpierw nieśmiałe kilka węzełków.

Potem kolejne i kolejne...
Ręce coraz bardziej niecierpliwe.
Węzełek po węzełku...

Ależ doskwierał mi brak internetu

bo chęć poznania kolejnych tajemnic,
obiektu moich westchnień

była ogromna.

Po powrocie do cywilizacji

uczucie rozkwitło z wielką siłą.

:)

 I oto on :)
 W całej krasie i okazałości :)
Obiekt moich westchnień, przyczyna 
naderwanych nocy i kołatania serca.

Zwis makramowy w stylu boho.

Tak mi się przynajmniej wydaje ;)

Mój Ci on :)

Wiem nie jest idealny,

wiele się jeszcze musimy o sobie dowiedzieć,

aby kolejne wcielenia, 

były piękniejsze.

Mam cichą nadzieję, że moja wakacyjna miłość

okaże się trwałym związkiem 

a nie tylko chwilowym zauroczeniem.