Czuję, że żyję

Czuję, że żyję :)

Taaa... to szczera prawda. 

Dokładnie każdą kosteczką i każdym mięśniem czuję ;)

Tak to jest gdy po zimowym siedzeniu,

porywa się człowiek z motyką na słońce.

No może na razie tylko na ogród własny,
ihihihi zapewniam, że wystarczy.

Prawda jest taka, że aby później można było

posiedzieć delektując się ciszą i spokojem,

teraz trzeba zakasać rękawy

i do walki z chwastami wyruszyć.

Dzisiaj z dużą przyjemnością, podziwiam sobie

 efekty aktywnie spędzonej soboty.

Spójrzcie sami jaka piękna wiosna w moim ogrodzie:)

Zakwitły pierwsze irysowe maleństwa :)

Na tych większych pojawiają się pierwsze pączki.

Już wkrótce irysowy festiwal w moim ogrodzie. 

Uwielbiam :)

 Zaczynam ustawiać moje złomkowe dekoracje.

Kolekcja wzbogaciła się o kilka nowych starych okazów.

Wiadra, czajniki i beczki będą pięknymi inaczej,

osłonkami na kwiaty :)

A te poniżej prezentowane egzemplarze 

są ciągle jeszcze w użytku :)

 Dzisiaj z powodu zimna,

 nie udało mi się zaglądnąć do wnętrza tulipanów,

wszystkie tulą swoje płatki.

 

"Koronowane głowy" dumnie się prezentują 

 i wzbudzają zachwyt.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.